Ριγέ

Η πιο πρόσφατη παραγγελία που έχω αναλάβει, 30*42 με κάρβουνο
Πολλές ευχές στο μοντέλο!

Το κουβαδάκι

Ολόσωμο κατά παραγγελία με κάρβουνο και τέμπερα 50*70...

Paris Paris, bon filet!!!!!

Ο αέρας βαρύς και πηχτός από τις χιλιάδες ψυχές που περπατούν μαζί σου στους δρόμους του Παρισιού. Οι σημερινοί κάτοικοι είναι φιλοξενούμενοι του Λουδοβίκου και της Μαρίας Αντουανέτας… και δικαιωματικά ανήκει σε όλους εκείνους της γοτθικής και της ύστερης εποχής η πόλη… χάρισμα τους εδώ που τα λέμε…


Από μουσεία, πολιτισμό, τέχνες ανεξάντλητο το Παρισάκι βέβαια. Δε μπορείς να αγνοήσεις τα τοπία που ενέπνευσαν τον Λωτρέκ και τον Πικάσο. Σε κάθε γωνία της Μονμάρτης καραδοκούν οι δεσποινίδες της Αβινιόν και η Ζαν Αβρίλ. Η πόλη-μουσείο έχει ελιτίστικα εκτοπίσει τους σημερινούς παριζιάνους που ζουν στα προάστια και περιφέρονται από κάτω της, στο δαιδαλώδες μετρό της.


Μετανάστες παντού και πολυχρωμία με αποτέλεσμα να δυσκολεύεσαι να εντοπίσεις την σημερινή ταυτότητα της πόλης.

Δεν θα ξεχάσω τους μεταμεσονύκτιους περιπάτους, το τελώνιο και τον Rembrandt στο Λούβρο.

Τους περιπάτους γιατί έχεις ανάγκη τις προσωπικές σου στιγμές με τα φαντάσματα…

Το τελώνιο γιατί ερωτεύτηκε …το Παρίσι, το πακέτο εμπειριών που θα πάρει μαζί πίσω στην Αθήνα με το κολλάζ που φτιάξαμε με τον Θέμη το τελευταίο βράδυ πριν φύγουμε αντί να πάμε να δούμε άλλη μια φορά τον Σηκουάνα …αχ……

Τον Rembrandt(1606-1669) γιατί αισθάνθηκα ευγνώμων που όλοι οι επισκέπτες ήταν στην αίθουσα 7 του πρώτου ορόφου του μουσείου και μπορέσαμε να απολαύσουμε τα έργα του χωρίς την οχλαγωγία. Μορφές που ξεπηδούν από το σκοτάδι, τι να πω..θα μπορούσες να δεις τα έργα του στο Orsay στη συλλογή των ιμπρεσιονιστών δίπλα στο Le balcon του Μανέ (1868).


Allez retour!

Μιας και πλησιάζει του Αγίου Βαλεντίνου...

Αρκουδάκια, λουλουδάκια, ευχετήριες κάρτες, τα βαρεθήκαμε όλα!
Η πρόταση λοιπόν είναι να χαρίσεις ένα πορτραίτο σε αυτόν που αγαπάς!
Με χρώμα ή κάρβουνο, αρκεί η φωτογραφία ή ακόμα και ζωντανά.
Όποιος, λοιπόν, θέλει να συγκίνησει το έτερον του ήμισυ (sic) απλά ας επικοινωνήσει μαζί μου
(dimimarini@yahoo.gr) κι εγώ αναλαμβάνω τα υπόλοιπα..

η Δήμητρα και o Αντώνης

Far WEST

Ερμής

Οι Παυλίνες

Διαμένοντες στην Αττική συχνά μας απασχολεί η ανήσυχη πλευρά της πόλης μας, η μουσική, η pop αισθητική, η street art, το αστικό τοπίο με την υποδήλωση της παρουσίας του νέου. Η αντίθετη οπτική κι άυτή μας αφορά. Το ψυχογράφημα ενός προσώπου μπορεί να υπαινίσσεται το δυναμικό περιβάλλον της πόλης μας με όλες τις αντιθέσεις του δημόσιου με το ιδιωτικό που πολλές φορές αντιστρέφονται...καθώς για τον νέο η πόλη γίνεται το ησυχαστήριο του ή καμβάς για να εκφραστεί, βίαια ή δημιουργικά. Δημόσιο και ιδιωτικό είναι δύο έννοιες ταυτόσημες και αντιθετικές την ίδια στιγμή. Ασχολούμαι κυρίως με την προσωπογραφία με προσωπα της δικής μου καθημερινότητας μέσα στην πόλη..ένας φίλος, κάποιος συγγενής, ο φίλος του φίλου...οποιοδήποτε πρόσωπο ποζάρει με ευχαρίστηση ή όχι. Τα πρόσωπα "καταγράφονται" στο οικείο τους περιβάλλον, στο σπίτι τους συνήθως. Μέσα στον χώρο τους καταργείται κάθε επιτήδευση... Ένα απο τα πρόσωπα που έχουν μονοπωλήσει το ενδιαφέρον μου τα τελευταία χρόνια είναι η χοντρή κυρία, η θεία Παυλίνα. Δεν είναι θεία μου άλλα θα μπορούσε να είναι για όλους μας. Είναι μια καταγραφή του οικείου, του φιλικού, του συγγενικού...μια καταγραφή της οικογένειας με την ευρύτερη έννοια, όπως διατηρείται ακόμα στην ελληνική επαρχία...κάθε φίλη της μαμάς που τη φωνάζουμε θεία. Είναι ακόμα η πόλη που μετά απο κάθε ταξίδι είναι γνώριμη, υπερφορτωμένη ίσως, υπερτροφική και κουτσομπόλα, αλλά σίγουρα δική μας.

Το κουβαδάκι

Ο μικρούλης στη θάλασσα με το κουβαδάκι...
Αυτό το έργο είναι μια δουλειά σε εξέλιξη ακόμα...

Δείγμα του έργου μου (Part II)

Χάρης

Καθιστή Παυλίνα

Γιώργος

Θεία Παυλίνα

Με μολύβι χειλιών και μολύβι ματιών

Μαρίνα

Δείγμα του έργου μου

Παυλίνα

Pop

Ο Γιος της Νύχτας και του Έρεβους

Κότσος

Θέμης

Sisters